Konjugation von arrutinar

Wie „arrutinar“ konjugieren?

Die Flexion von Verben nennt man Konjugation. In unserer Konjugations­tabelle zum Spanisch lernen konjugieren (beugen, flektieren, deklinieren) wir das Verb arrutinar in allen Zeitformen.

Zeiten & Modi

Aspekt

Perfektive Zeiten berichten von vollendeten Aktionen der fortschreitende Haupt­handlung. Imperfektive Zeiten erzählen von Hintergründen, parallelen Aktionen und Unabgeschlossenem.

Infinitivformen

Infinitivo
Infinitiv

arrutinar

Infinitivo perfecto
vollendetes Infinitiv

haber arrutinado

Gerundio
Gerundium

arrutinando

Gerundio perfecto
vollendetes Gerundium

habiendo arrutinado

Participio (pasivo / perfecto)
Partizip Perfekt

arrutinado

Modus: Indikativ

Zeitstufe: Gegenwart

Presente
Gegenwart

yo arrutino

arrutinas

él/ella/usted arrutina

nosotros/nosotras arrutinamos

vosotros/vosotras arrutináis

ellos/ellas/ustedes arrutinan

Perfecto (compuesto)
vollendete oder Vor-Gegenwart

yo he arrutinado

has arrutinado

él/ella/usted ha arrutinado

nosotros/nosotras hemos arrutinado

vosotros/vosotras habéis arrutinado

ellos/ellas/ustedes han arrutinado

Zeitstufe: Vergangenheit

Imperfecto
Vergangenheit

yo arrutinaba

arrutinabas

él/ella/usted arrutinaba

nosotros/nosotras arrutinábamos

vosotros/vosotras arrutinabais

ellos/ellas/ustedes arrutinaban

Perfecto simple / Indefinido
vollendete Vergangenheit

yo arrutiné

arrutinaste

él/ella/usted arrutinó

nosotros/nosotras arrutinamos

vosotros/vosotras arrutinasteis

ellos/ellas/ustedes arrutinaron

Pluscuamperfecto
Vorvergangenheit

yo había arrutinado

habías arrutinado

él/ella/usted había arrutinado

nosotros/nosotras habíamos arrutinado

vosotros/vosotras habíais arrutinado

ellos/ellas/ustedes habían arrutinado

Anterior
Vollendung der Vorvergangenheit

yo hube arrutinado

hubiste arrutinado

él/ella/usted hubo arrutinado

nosotros/nosotras hubimos arrutinado

vosotros/vosotras hubisteis arrutinado

ellos/ellas/ustedes hubieron arrutinado

Zeitstufe: Zukunft

Futuro
Zukunft

yo arrutinaré

arrutinarás

él/ella/usted arrutinará

nosotros/nosotras arrutinaremos

vosotros/vosotras arrutinaréis

ellos/ellas/ustedes arrutinarán

Futuro perfecto
vollendete oder Vor-Zukunft

yo habré arrutinado

habrás arrutinado

él/ella/usted habrá arrutinado

nosotros/nosotras habremos arrutinado

vosotros/vosotras habréis arrutinado

ellos/ellas/ustedes habrán arrutinado

Condicional
hypothetische Zukunft
Zukunft der Vergangenheit

yo arrutinaría

arrutinarías

él/ella/usted arrutinaría

nosotros/nosotras arrutinaríamos

vosotros/vosotras arrutinaríais

ellos/ellas/ustedes arrutinarían

Condicional perfecto
vollendete hypothetische Zukunft
vollendete Zukunft d. Vergangenheit

yo habría arrutinado

habrías arrutinado

él/ella/usted habría arrutinado

nosotros/nosotras habríamos arrutinado

vosotros/vosotras habríais arrutinado

ellos/ellas/ustedes habrían arrutinado

Modus: Konjunktiv

Zeitstufe: Gegenwart

Presente de subjuntivo
Konjunktiv

yo arrutine

arrutines

él/ella/usted arrutine

nosotros/nosotras arrutinemos

vosotros/vosotras arrutinéis

ellos/ellas/ustedes arrutinen

Perfecto de subjuntivo
vollendeter Konjunktiv

yo haya arrutinado

hayas arrutinado

él/ella/usted haya arrutinado

nosotros/nosotras hayamos arrutinado

vosotros/vosotras hayáis arrutinado

ellos/ellas/ustedes hayan arrutinado

Zeitstufe: Vergangenheit

Imperfecto de subjuntivo
Konjunktiv II

yo arrutinara
yo arrutinase

arrutinaras
arrutinases

él/ella/usted arrutinara
él/ella/usted arrutinase

nosotros/nosotras arrutináramos
nosotros/nosotras arrutinásemos

vosotros/vosotras arrutinarais
vosotros/vosotras arrutinaseis

ellos/ellas/ustedes arrutinaran
ellos/ellas/ustedes arrutinasen

Pluscuamperfecto de subj.
vollendeter Konjunktiv II

yo hubiera arrutinado
yo hubiese arrutinado

hubieras arrutinado
hubieses arrutinado

él/ella/usted hubiera arrutinado
él/ella/usted hubiese arrutinado

nosotros/nosotras hubiéramos arrutinado
nosotros/nosotras hubiésemos arrutinado

vosotros/vosotras hubierais arrutinado
vosotros/vosotras hubieseis arrutinado

ellos/ellas/ustedes hubieran arrutinado
ellos/ellas/ustedes hubiesen arrutinado

Zeitstufe: Zukunft

Futuro de subjuntivo
präventiver Konjunktiv II

yo arrutinare

arrutinares

él/ella/usted arrutinare

nosotros/nosotras arrutináremos

vosotros/vosotras arrutinareis

ellos/ellas/ustedes arrutinaren

Futuro perfecto de subjuntivo
vollendeter präventiver Konjunktiv II

yo hubiere arrutinado

hubieres arrutinado

él/ella/usted hubiere arrutinado

nosotros/nosotras hubiéremos arrutinado

vosotros/vosotras hubiereis arrutinado

ellos/ellas/ustedes hubieren arrutinado

Modus: Imperativ

Zeitstufe: Gegenwart

Imperativo
Befehlsform

arrutina

arrutine usted

arrutinemos nosotros/nosotras

arrutinad vosotros/vosotras

arrutinen ustedes

Imperativo negativo
verneinende Befehlsform

no arrutines

no arrutine usted

no arrutinemos nosotros/nosotras

no arrutinéis vosotros/vosotras

no arrutinen ustedes